Weerstand…wat een interessant fenomeen is dat toch. We kennen het allemaal en we hebben het allemaal.
Het lijkt deel uit te maken van de bedrading in onze hersenen. Alsof iets in ons hoofd ons wil tegenhouden. Ons wil waarschuwen voor het grote onbekende. Onbekend en dus spannend en voor de meesten van ons ook lichtjes oncomfortabel. We gaan dus allemaal met regelmaat in weerstand. En wat we regelmatig doen of oefenen wordt steviger verankerd in ons systeem. We worden dus, meestal zonder dat we het beseffen, meesters in weerstand bieden.
Maar waarom zetten we onze voeten zo schrap in het zand? Waarom komen zo vaak weerstand tegen? Omwille van de grote ambiguïteit. Dat we van nature uit wezens zijn die verlangen naar nieuwe ervaringen, naar groeien en expanderen. En we daar tegelijk huizenhoge schrik van hebben.
Onze weerstand, ons innerlijk verzet, gaat over angst. Inderdaad. Veelal goed gecamoufleerde angst. Angst om te mislukken, angst om succesvol te zijn, angst om op je gezicht te gaan of gezichtsverlies te lijden, angst voor échte verbinding, angst voor grote liefde, angst om zichtbaar te zijn….
Het nieuwe, het verrijkende, waar we diep van binnen zo naar verlangen vraagt dat we weg gaan uit onze comfortzone. Er is een innerlijke lokroep om ons bekend terrein te verlaten. De angst dat we daar misschien toch nog niet helemaal klaar voor zouden zijn, is wat weerstand creëert van binnen in ons.
Iets doen wat we nooit eerder hebben gedaan, stappen zetten die groter zijn dan de vorige die we ooit namen, zal hoe dan ook weerstand met zich meebrengen. Ok dat is zo. Maar wat doe je ermee? Hoe ga je om met je weerstand?
Erkennen dat er weerstand is, is een goed begin. Om vervolgens te gaan voelen dat er angst onder die weerstand zit. En dan écht te gaan gewaarworden waar het over gaat, welke angst meespeelt en waar je de angst of weerstand kan voelen in je lichaam. Bewust worden van wat zich afspeelt aan je binnenkant. En bij wijze van spreken naast de weerstand gaan zitten om te weten te komen waar het echt om gaat. Je eigen weerstand gaan zien als een vriend die je aanvuurt om die volgende stap te nemen.
Wat als je jouw weerstand vanaf nu zou bekijken als een uitnodiging om te gaan leven zoals je dat eigenlijk zo graag wil. Weerstand als teken van jouw tenen die over de rand staan van een drempel die je zo graag over wil omdat je diep vanbinnen weet dat daar het avontuur op je wacht waar je van droomt. Als weerstand zich laat voelen, schuif het dan niet van je weg, stel het niet uit maar grijp jouw kans vandaag nog. Om bewuster en voluit jouw leven te leven.