(h)erkenning als begin.

Ik hoor het zo vaak van mensen, dat ze lang gedacht hebben dat wat zij meemaakten onmogelijk traumatiserend kan geweest zijn.  Tot ze zichzelf realiseerden dat trauma niet iets is wat gedefinieerd kan worden als één soort ervaring, maar dat trauma eerder de afscheiding is van wie je werkelijk bent als gevolg van één bepaalde ervaring of meerdere ervaringen.

De manier waarop die afscheiding zich laat gewaarworden, of de gevolgen voor lichaam en geest kunnen heel uiteenlopend zijn. Herkennen en erkennen dat bepaalde lichamelijke of psychische problemen te maken hebben met trauma, met afscheiding van wie je werkelijk bent is daar waar heelwording kan starten.

Maar welke symptomen zijn trauma-gerelateerd of hoe uit trauma zich in een mensenleven?  Dit is een lijstje met veel voorkomende reacties op trauma.

* vaak angstig zijn en snel panikeren
* dwangmatig willen controleren
* voortdurend alert zijn
* fundamenteel wantrouwig zijn tov andere mensen
* gevoelens van leegte
* altijd het ergste verwachten 
* overal gevaar zien
* negatief denken over jezelf en/of anderen
* woede tov jezelf en/of anderen
* licht ontvlambaar zijn
* jezelf verantwoordelijk voelen voor anderen – hun geluk, hun ongeluk…
* jezelf schuldig voelen
* ja zeggen uit angst om in on-liefde te vallen of mensen te verliezen
* behaagziek zijn
* impulsief en onbezonnen zijn, zonder je eigen veiligheid te garanderen
* apathisch zijn, dromerig tot verdoofd zijn
* vermijdingsgedrag
* gebrek aan sociale vaardigheden / dysfunctie
* faalangst
* lage eigenwaarde 
* zelfveroordeling
* relationele problemen
* isolement opzoeken
* slaapproblemen
* seksuele problemen
* verslavingen
* medisch onverklaarbare fysieke pijnen hebben
* depressieve gevoelens
* (chronisch) ziek zijn

Veel voorkomende vragen of opmerkingen hierbij zijn, ‘ja maar toch niet alles kan trauma-gerelateerd zijn?’ of ‘ik heb echt een gelukkige jeugd gehad en er zijn geen ernstige dingen met me gebeurd als kind’.

Haast iedereen trekt één of meerdere mantels der liefde uit de kast om ouders en andere mensen in bescherming te nemen of te verdedigen.  Of om voorbeelden aan te halen waardoor de eigen ervaring als compleet normaal kan bekeken worden.  
Het is zoveel makkelijker blijkbaar, of een gewoonte, om onszelf als het probleem te zien in plaats van als slachtoffer. Om te denken dat we gewoon pech hebben als we ziek zijn of er niet in slagen om een goeie relatie te hebben.  Om te concluderen dat het onze persoonlijkheid nu eenmaal is om graag te geven of een kort lontje te hebben ea.
Makkelijker dan te gaan kijken en vooral voelen hoeveel kwetsuur er zit vanbinnen, hoeveel herinneringen opgeslagen zitten in de geheugenbank van ons lichaam aan onverwerkte spanningen en ervaringen, hoeveel onvermogen tot liefhebben er was bij onze ouders…

Durven kijken, zien en erkennen. Te weten komen welke mechanismes zijn ontstaan om te overleven in bepaalde situaties. Weten wat gemaakt heeft dat je de connectie kwijt speelde met jezelf, welke (harde) lagen bovenop jouw authentieke zelf zijn komen te liggen.

Opnieuw leren voelen. Opnieuw verbinding maken met jezelf.  Landen in je lijf.  Veiligheid creëren en vertrouwen herstellen.

Het is mogelijk. Je bent geboren om jezelf te zijn, je bent hier om helemaal jezelf te zijn en jouw unieke bijdrage te leveren.  Dus (h)erken jezelf.  Durf zijn wie je bent.  Heel.  Helemaal.

#transformatiecoach #bodyandsoulcoach #heelwording #bevrijd