Gisterenmiddag kreeg ik verrassingsbezoek…een ex-buurman kwam langs omdat het veel te lang geleden was dat we elkaar nog gezien hadden. Eén van de dingen die uiteraard over de tongen ging was Mei Plasticvrij.
Hij is van dichtbij betrokken bij Tomorrowland en zei me hoe verbazingwekkend het is om na afloop van het festival de camping er nog steeds bij te zien liggen alsof er nog helemaal niks afgelopen is. Alle tenten, op een paar uitzonderingen na blijven gewoon staan. En niet alleen de goedkoopste exemplaren. Er zijn al heel wat dingen geprobeerd en gedaan om dit groeiende probleem van de laatste jaren aan te pakken, en niets lijkt te werken. Hij is niet de eerste van wie ik dit hoor. Ook de organistatoren van Werchter zitten met hun handen in het haar. Daar waar er 4 dagen lang echt een super inspanning gedaan wordt om alles proper te houden, afval te sorteren etc lijken na afloop de campings in een paar uren tijd te veranderen in een soort afvalsite.
Op alle suggesties die ik van mijn kant doe, er van uit gaand dat jongeren en andere festivalgangers gevoelig zijn in hun portemonnee – net als de meeste andere mensen trouwens, zegt de man die aan mijn tafel zit dat het niet zal werken. Dat zijn ervaring van de voorbije 10 jaren hem geleerd heeft dat mensen voor pakweg 50 of 100€ de moeite niet gaan doen om op te ruimen. Er blijven zelfs grote merktenten staan van ettelijke honderden euro’s blijkbaar. Zorgzaamheid en respect voor materiaal en milieu, algemeen bewustzijn, consuminderen…we zouden het met z’n allen wel willen, maar het is er niet, volgens hem.
Ik geloof dat er wel jongeren zijn die betrokken zijn, die hun verantwoordelijkheid nemen en die met recht en rede met de vinger zouden wijzen naar de vorige generaties. En tegelijk wil ik niet doof en blind zijn voor wat deze organisatoren vertellen en aanklagen. Maar hoe komt dat dan? Hoe zijn de jongen mensen van vandaag zo wegwerp-minded en achteloos geworden?
Eén van de pijnlijke redenen hiervoor is hun opvoeding, en de flink verschoven maatschappelijke normen. Zoals de quote van vandaag zegt is ‘het voorbeeld geven’ het enige wat invloed heeft op anderen. Voorleven, veeleer dan preken of de les spellen, is datgenen wat gekopiëerd en nageleefd zal worden.
Grote woorden, (terecht)wijzende vingers, lawaai en veroordeling, beloftes…niets van dat alles zal zoveel indruk maken en zoveel navolging krijgen als het voorbeeld wat we zelf leven.
Dus als mensen niet blij zijn met hoe het loopt met de jeugd van tegenwoordig of in de maatschappij is het eerste wat moet gedaan worden, de hand in eigen boezem steken.
Leven jij en ik en wij allemaal voor wat de waarde is van materiële dingen? Leven we voor hoe verbonden we zijn met moeder aarde en met alle levende wezens? Dat wat we elkaar aandoen of wat we de natuur aandoen, dat we dat eigenlijk ook onszelf aandoen? Leven we voor met hoeveel liefde, respect en zorgzaamheid we omgaan met onze eigen gevoelens en dat van alle anderen? Leven we voor dat we bewust keuzes maken om niet alleen belastend te zijn voor de aarde maar ook ondersteunend. Leven we de toekomst voor die we onze kinderen en kleinkinderen willen geven?
…