Ik hoorde op de radio de hit Love Hurts gecoverd door de Schotse hardrockband Nazareth.
Behalve dat het best intrigerend is wat Schotse hardrockers doet beslissen om hun band Nazareth te noemen, is het ook bijzonder interessant dat haast iedereen – van mijn generatie én wie ouder is – dit nummer moeiteloos mee kan zingen. Uit zoveel kelen tegelijkertijd klinkt het in auto’s en huiskamers dan zo “Love hurts, love scars, love wounds and mars….Love is just a lie, made to make you blue…Love hurts, ooh, ooh love hurts, ooh, ooh love hurts”.
En misschien is niet iedereen zich bewust van het feit dat woorden kracht hebben. Woorden hebben een bepaalde vibratie, een bepaalde energie. Woorden én hun intentie hebben een effect op ons, op onze eigen vibratie, op onze overtuigingen, ons gedrag én ons leven. Woorden kunnen ons blij maken, onze energie boosten, ons enthousiasme aanwakkeren of precies het tegenovergestelde doen. Woorden die we lezen, die we horen, die we spreken…ze hebben allemaal een effect en maken dus allemaal een verschil in ons leven. For better or worse.
Welk effect zou het dan hebben om uit pure gewoonte en omdat het zo’n classic is, deze Love hurts mee te brullen. Als de betekenis van woorden als het ware kristalliseren en onze gedachten, overtuigingen en ons leven beïnvloeden…auw, dan zijn meezingers als deze toch echt niet bevorderlijk voor een gelukkig en zaligmakend liefdesleven.
Zelfs al wéét je dat het niet waar is, dat liefde niet pijn doet, bevestigen we deze on-waarheid misschien wel onbewust door mee te zingen.
Zelfs al weet je dat Liam Neeson overschot van gelijk heeft als hij zegt; “Eenzaamheid doet pijn. Afwijzing doet pijn. Iemand verliezen doet pijn. Afgunst doet pijn. En iedereen verwart deze dingen met liefde. Maar liefde is het enige in de hele wereld dat alle pijn heelt en maakt dat je jezelf weer fantastisch voelt. Liefde is het enige in de wereld dat geen pijn doet.”
Zelfs al weet je dat en onderschrijf je dat, is het – wie weet – toch een goed idee om voortaan de onweerstaanbare drang te weerstaan om mee te zingen met de jongens van Nazareth. Tenzij je net als ik een geïmproviseerde versie over de hunne heen kweelt in de trant van “Love heals, love flows, love helps and grows….love is pure and kind, made to soothe our wounds…Love heals, ooh ooh love heals, ooh, ooh love heals.”