Ik merk het bij twintigers, dertigers, veertigers en vijftig-plussers. Ik merk(te) het bij anderen en mezelf. Loskomen van beperkende overtuigingen, destructieve gewoontes en patronen die je hebt overgenomen, kan schijtespannend zijn en op het eerste gevoel ook oncomfortabeler dan vastzitten in ‘iets’.
Want als je jarenlang in de greep bent geweest van angst en met een chronische spanning in je lijf hebt gezeten, al dan niet bewust, dan kan ontspannen zo onveilig voelen.
Als rennen en bezig blijven de modus was waarin je geboren of opgegroeid bent en haastigheid was jouw ‘normaal’, dan is vertragen, laat staan stilstaan of stilzitten zo eng en onveilig in het begin.
Als moeite doen, knokken en vechten, worstelen en streven de manier was waarop je geluk verdiende of succes kreeg, dan kan gemakkelijk, vreugdevol en vredevol voelen als onzeker en onveilig.
Als gestresseerd zijn altijd al bij jouw leven leek te horen, zoals je dat ook zag bij diegenen die jou hebben opgevoed, dan kan voor het eerst diepe rust ervaren ‘scary shit’ zijn, in plaats van een zegen.
Als je jarenlang bekritiseerd bent geweest, naar je kop kreeg en je jezelf ook op je kop gaf, dan kan vriendelijkheid en appreciatie die geuit wordt of zachtheid voor jezelf echt onveilig voelen – want ongewoon.
Als je jarenlang je stinkende best deed om het anderen naar hun zin te maken, omdat dat de enige manier was waarvan je dacht dat je dan toch een beetje liefde en aandacht zou krijgen, dan is leren vragen wat je nodig hebt best pittig en kan ook dat onveilig voelen.
Als jouw eigenwaarde jarenlang onlosmakelijk samenhing met wat je presteerde, met jouw productiviteit, dan kan spelenderwijs creëren en werken met plezier compleet zot en onveilig lijken.
Als je tot nogtoe altijd hoorde hoe ongeliefd je bent, hoe onmogelijk het is dat jij ooit écht graag gezien zal worden, omdat er vanalles aan je zou mankeren, dan is horen, voelen, ervaren dat je graag gezien zoals je bent, iets wat ongeloof en onveiligheid kan oproepen.
Als er zo vaak en zo veel discomfort en pijn is geweest, waaraan je bent gewoon geworden, dan is daaruit loskomen, ontdooien, ontplooien…jezelf accepteren met alles erop en eraan, graag gezien durven en kunnen worden voor wie je bent, dan is dat heel wat. Dan kan dat loskomen uit dat waarvan je weet dat het je niet dient, een processie van Echternach lijken. Omdat elk beetje meer toestaan, elk tikkeltje meer zachtheid, elk beetje meer liefde zo onveilig kan voelen in het begin, dat je een stapje terug naar achter zet.
Waar ben jij op dit moment? En kan je, wil je, durf je geloven en vertrouwen dat het stukje bij beetje beter wordt, makkelijker?
Ik wens het jou en iedereen toe. Mocht je hierbij wat aanmoediging en ondersteuning kunnen gebruiken, dan ben je welkom bij mij, bij body and soul-coaching. Of bij één van de vele collega’s die ik heb.
#ontdooien#ontspannen#ontdekken#ontplooien#ontvouwen#landen#thuiskomen#toestaan#veiligheidvoelen#veiligheid#liefdetoestaan#liefde#vertrouwen#overgave