Films, liedjes, gedichten, valentijnskaartjes en andere merchandising in verband met de liefde hebben het bijzonder vaak over ‘niet kunnen leven zonder de ander’. En hoe romantisch we dat ook mogen vinden, in onze tienerjaren of nadien, dat we elkaar nodig hebben om gelukkig te zijn, het is als je het écht gaat bekijken en bevoelen een flinke relatiekiller.
De ander ‘nodig hebben’ betekent dat je hem of haar verantwoordelijk acht voor je eigen geluk. Je geluk laten afhangen van die wederhelft betekent vaak ook dat wanneer je jezelf niet gelukkig voelt, dat die geliefde daar de schuld voor krijgt. Als hij/zij het nu es anders zou zeggen, zou doen, zou zien, zou regelen, zou aanpakken….dàn zou je gelukkig kunnen zijn.
Je kan het jammer vinden, er kwaad om worden, liters tranen wenen of tieren als een opstandige peuter, maar die man of vrouw met wie je een liefdesrelatie hebt kàn dat niet voor jou doen. Zelfs een eersteklas-pleaser, iemand die zichzelf weggeeft en wegcijfert in naam van de liefde, zelfs iemand die dressings vol mantels der liefde heeft is niet in staat om jou of eender wie anders gelukkig te laten zijn. Zoals jij niet in staat bent om je lief gelukkig te maken of ervoor te zorgen dat hij/zij zich gelukkig voelt.
De leegte aan onze binnenkant, de onvervulde behoeftes zijn voor onszelf om aan tegemoet te komen. Onze schaduwkanten, de dingen waar we een oordeel over hebben of waar we bang voor zijn, alle knoppen waarop geduwd wordt door anderen, de triggers die er zijn…allemaal van onszelf. Allemaal aan onszelf om dat te durven zien, herkennen, erbij aanwezig te durven zijn, het bevoelen, om onszelf er van te bevrijden als we willen en kunnen. Of anders om sowieso die eigen donkerte, triggers, pijn of wat dan ook te erkennen. En onze verantwoordelijkheid te nemen voor wat wringt of schuurt aan onze binnenkant, of voor wat schreeuwt en roept om aandacht. Zonder, zoals de quote van vandaag zegt, die ander(en) te gebruiken als een ontsnappingsmiddel.
Uiteraard betekent dat niet dat die andere, die geliefde, die partner ons geen hemelse momenten kan laten ervaren, dat het geluk en de liefde niet zou vermeerderen als je het deelt met elkaar. Tuurlijk wél.
Stel je voor dat je geliefde zijn/haar verantwoordelijkheid neemt voor zijn/haar eigen geluk. En dat jij dat zelf ook doet. Dat er geen leegtes opgevuld moeten worden door de ander. Dat je alleen kan zijn, gelukkig bent met jezelf en je eigen leven. Als je van daaruit met iemand samen kan komen, dan kan je de liefde vieren. Dan kan je zien hoe je in een relatie gespiegeld en getriggerd kan worden om jezelf beter te leren kennen en te groeien als mens. Dan kan je oefenen in jezelf en de ander onvoorwaardelijk graag zien. Dan kan de liefde het mooiste, beste, diepste, meest magische en verrijkende zijn wat er bestaat. Dan kan je jezelf herinneren dat je liefde ademt, dat je liefde bent…net als je liefste.
Heb je als je dit leest de idee dat er nog wel wat werk aan de winkel is, dat je nog wel wat te groeien hebt in (zelf)liefde?
Wees dan welkom voor de groepssessies van “Het jaar van de vrouw”, “Het jaar van body and soul”, “Het jaar van ont-moeten” voor singels of “Het jaar van de Liefde” voor koppels. Of je kan altijd kiezen een persoonlijk traject, of een traject met je partner. Je kan hier op de website meer info vinden over elk traject én jezelf makkelijk inschrijven.
