Moederdag…anders bekeken…

Gisteren was het Moederdag…en omdat moederschap veel meer kan zijn dan het voldragen van een zwangerschap en leven geven aan een eigen kind, schreef ik deze tekst gisteren.

Dag Moeder,
dag vrouw
die, bewust of onbewust,
ontvangen en gedragen heeft,
het wonder van een kind,
gewiegd heeft in haar bekken,
gevoeld heeft in haar buik,
zo kort of lang het mocht.

Dag Moeder,
dag vrouw
die, bewust of onbewust,
zalig zwanger is geweest,
en al dan niet bekrachtigd
door haar zusters thuis
of in een moederhuis
het leven heeft gegeven.

Dag Moeder,
dag vrouw
die, bewust of onbewust,
de vruchtbare bedding is,
voor de ideeën die ze krijgt,
de ingevingen en inzichten
om ze te laten rijpen
voor dat wat er klaar voor is
trots in de wereld te zetten.

Dag Moeder,
dag vrouw
die, bewust of onbewust,
de moeder-voedster is,
die vanuit haar eigen bron,
haar wijsheid en kennis,
jonge en oudere dorstigen 
volop kan voeden en laven,
zonder zichzelf te vergeten.

Dag Moeder,
dag vrouw
die, bewust of onbewust,
de keuze heeft gemaakt 
om in en door haar schoot
geen diepgewortelde
overtuigingen en programma’s
door te blijven geven 
aan weer een nieuwe generatie. 

Dag Moeder,
dag vrouw
die, bewust of onbewust,
wijdbeens op de aarde staat,
terwijl ze onder haar voeten
en in haar hele wezen
het hart voelt kloppen
van de Moeder Aarde 
die haar draagt en voedt
al vele levens lang.

Dag Moeder,
dag vrouw.
Dag moeder
in de vrouw.
Dag vrouw 
in de moeder.

Vlak na het schrijven van deze tekst bedacht ik me dat we alles blijkbaar nogal graag ‘uit elkaar’ halen, apart zetten…dat we mensen in hokjes steken, dat we vaders los van moeders een dag toedichten, dat we mannen en vrouwen graag als ‘los van elkaar’ zien, om dat dan te vieren?
Ik ben heel erg pro vereniging, voor “samen”. En opeens bedacht ik me dat het hele moederdag-gebeuren eigenlijk even goed een moeder- én vaderdag tegelijk zou kunnen zijn. Omwille hiervan :

Moederdag en vaderdag
zouden misschien ook
op dezelfde dag kunnen vallen.

Want zonder elkaar,
de één zonder de ander,
zou er geen moederschap
of vaderschap te vieren zijn

Dankzij de man
die de vrouw zwanger maakt
is zij Moeder kunnen worden.

Dankzij de vrouw
die de kinderen draagt
en hen het leven geeft,
kan hij Vader zijn.

Vrouw, Man,
ze bevruchten elkaar,
en hun vereniging
geeft leven aan zoveel
meer dan kinderen alleen.

Samen vieren. Het vieren van wat samen ontstaat.
Zeker in deze Corona-tijden iets waarvan het belang heel erg duidelijk is geworden voor veel mensen.
Ik vermoed dat ik de komende tijd nog meer ga schrijven en delen over de kracht, de magie, de natuur en misschien we de noodzaak van de vereniging van onze energieën, onze talenten, onze krachten….