Er zijn heel wat meer ‘dingen’ essentieel voor ons als mensen, dan die zaken die op het essentiële- en dus ‘dit is toegelaten om te doen’-lijstje staan van de overheid.
Naar een coach of therapeut gaan in haar/zijn praktijk is bijvoorbeeld al 6 weken lang iets dat eigenlijk niet mag. Er wordt gesuggereerd dat de sessies nu online kunnen plaats vinden. En dat is effectief een hele goeie ‘second best’ voor een beperkt aantal mensen.
De cliënten die ik zag in pré-corona-tijden, zijn mensen die hetzij voor een TRE- ofte Shake Of Stress-traject kwamen, hetzij voor een Change Of Beliefs-sessie of familieopstelling.
Shake Off Stress is een lichaamsgerichte methode waarbij opgeslagen stress in het lichaam weer kan worden losgelaten. Het zou ideaal zijn om dit in Corona-tijden aan alle zorgverstrekkers aan te leren en bij uitbreiding aan iedereen die om één of andere reden de gevolgen van spanningen of stress kan gewaarworden in z’n lijf of die er geagiteerd en kort van stof door wordt. Maar om iemand in deze methode aan te leren is het belangrijk om als coach fysiek in de nabijheid te zijn van diegene die gaat shaken. Omdat er bij het ontladen regelmatig zaken naar boven komen die best intens kunnen zijn voor mensen, waarbij ze zonder begeleiding bijvoorbeeld zouden kunnen ‘bevriezen’, als dat een overlevingsmodus is geworden in hun leven. Of waarbij mensen dusdanig veel verdriet of boosheid voelen loskomen, of schuld of schaamte…of wat dan ook, waarbij we als coach belangrijk zijn om hen daar in alle veiligheid bij leren zijn, door te leren ademen en hen gidsen in het bevrijdingsproces. En er zijn nog ‘tig’ andere redenen waarvoor we als begeleider in deze methode van belang zijn tot iemand geleerd heeft om zelfregulerend te kunnen zijn, tot mensen zichzelf in staat te voelen om hun shake-sessies zelf thuis verder te zetten. Daarvoor zijn we opgeleid. Mag niet dus, tot nogtoe. Jammer. Voor al wie het nodig had en heeft, net nu.
Bij een Change Off Beliefs-sessie vertrekt iemand vaak met simpelweg delen wat er allemaal speelt in zijn/haar leven en wat voelt als iets wat hen verhinderd om zich vrij te voelen om voluit te leven. Daarbij komen de achterliggende redenen of wortels van angsten, onzekerheden, zelfafwijzing of wat dan ook meespeelt open en bloot op de tafel te liggen. Niet weinig dikwijls zijn het de relaties die iemand heeft, familiaal, intiem, vriendschappelijk of collegiaal, waarin bepaalde patronen zichtbaar worden of waarin mensen geconfronteerd worden met een weerkerend patroon dat ze willen bevragen. Niet alles wat zo deskundig onderdrukt is geweest of netjes onder de mat werd geveegd zovele jaren is evident of makkelijk onder ogen te zien en te benoemen. De factor veiligheid speelt hier een cruciale rol. Zoals traumadeskundige van der Kolk zegt in de quote van vandaag is die veiligheid het allerbelangrijkste wat er bestaat voor een goede geestelijke gezondheid. Die veilige verbinding is er tussen een coach of therapeut en zijn/haar cliënt ook nodig…en als die er is ontstaat van daaruit de veilige ruimte en openheid om werkelijk te durven delen, om zich werkelijk te laten zien, om toegang te krijgen tot datgene wat zich nog nooit of amper heeft mogen laten zien of voelen. Die voorwaarden van veiligheid zijn alleen gegarandeerd en vervuld in de praktijkruimte. Want in een huis waar, nu soms tot 24/7 wordt samengeleefd, achter een computer terwijl ergens ook nog X of Y kan zitten en meeluisteren, dat voelt allesbehalve veilig. Sommige kwetsuren en trauma’s zijn (nog) nooit gedeeld in de relatie(s) die mensen hebben. Omdat er daar bepaalde dynamieken en patronen kunnen meespelen die ervoor zorgen dat er nog geen ruimte, of nog geen veilig gevoel was om dat te kunnen en mogen delen zonder angst voor eventuele consequenties. Maar nu mogen mensen dus niet naar de veilige ruimte die ze nodig hebben om te herstellen van de kwetsuren en trauma’s die hen op zoveel verstrekkender hebben beschadigd dan alleen toen bepaalde feiten zich voordeden.
En al wie al eens een familieopstelling deed zal begrijpen dat dat online al helemaal onmogelijk is; daarvoor werken we in het veld, in de ruimte en horen we ons als opsteller én als cliënt vrij te kunnen bewegen in die ruimte.
Er is bijzonder weinig kwaliteitsvolle psychosociale opvang tijdens deze Corona-crisis zegt klinisch psycholoog Elke Van Hoof. Er zijn velerlei redenen om het eens te zijn met haar, waaronder diegene die ik hierboven heb beschreven. Het lijkt me noodzakelijk dat de dames en heren beleidsvoerders deze Corona-crisis misschien ook eens benutten om gezondheid niet als virusvrij-zijn te bekijken maar als gezond van lichaam én geest. Vanuit een breed perspectief, holistisch, met al wat komt kijken bij een gezonde fysieke, emotionele, psychische en mentale gezondheid.