Mensen trekken elkaar aan als een magneet vanuit onbewuste angst en oude pijn, las ik gisteren in een artikel op holistik.nl
En dat doet me de quote delen van Ryan North vandaag.
Het gebeurt bijna dagelijks dat er in de sessies die ik begeleid als coach ervaringen, vragen, twijfels en pijn gedeeld worden door mensen over hun relationeel leven.
Hoewel de meeste mensen bij het horen van het woord relatie nog steeds denken aan partnerrelaties of intieme relaties, hebben we een relatie met iedereen met wie we in uitwisseling gaan – hoe kort het ook moge zijn.
Hoe verhouden we onszelf tegenover elkaar?
Zijn we in staan om ons werkelijk te verbinden met anderen?
Hoe makkelijk of moeilijk maken we contact en creëren we een band met andere mensen?
Het zijn interessante vragen om onszelf te stellen en te bevoelen wat er in ons beweegt, bevriest of reageert als we dit doen.
Zoals de quote zegt zijn wij, en onze hersenen, bedraad of gemaakt om ons te verbinden. Alleen zijn we als gekwetste mensen niet zo makkelijk in staat om ons gezond te verbinden met anderen.
Om een werkelijke verbinding toe te staan, los van hoe diep en breed dat gaat, is een gevoel van veiligheid en vertrouwen nodig.
En precies dat ontbreekt als we getekend zijn door pijnlijke vroeg-kinderlijke ervaringen of traumatiserende ervaringen in ons leven.
Als we geen veilige hechting hebben gehad met onze moeders, vaders of opvoeders in ons leven, als het grenzeloos vertrouwen dat we hebben in diegenen van wie we afhankelijk zijn als we jong zijn geschaad wordt, als de mensen dicht bij ons emotioneel onbeschikbaar zijn, als ons niet voorgeleefd wordt wat een gezonde en liefdevolle verbinding is, hertekent dat de manier waarop we bedraad zijn voor al onze toekomstige relaties. Jawel, het hertekent de manier waarop we bedraad zijn voor al onze toekomstige relaties, al onze relaties.
Geruststellende en pijnlijke vaststelling na zoveel jaren studeren, onderzoeken en ervaringen in mijn praktijk als coach…de meeste van ons, de meeste mensen zijn gekwetst of beschadigd. Want er zijn bijzonder veel emotioneel onbeschikbare ouders – al was het maar omdat het van generatie op generatie wordt doorgegeven en niet zomaar ophoudt te bestaan tenzij iemand er bewust mee aan de slag gaat om te helen wat aan diiggelen is geslagen ooit.
De meeste van ons hebben dus oude pijnen, angsten en beschermingsmechanismes die actief zijn. En die maken dat we magnetisch zijn voor andere mensen met oude pijnen, angsten en beschermingsmechanismes.
Het ideale recept voor een relatie waarin we elkaars pijn her-activeren, elkaars angsten wakker kussen, elkaar spiegelen en netjes weggestopt of onderdrukt verdriet aan het licht brengen. Een relatie waarin een onvermoeibare dans kan ontstaan van aantrekken en afstoten, omdat het spannend en eng is om werkelijk in overgave te gaan en diep te verbinden als we dat niet eerder (als veilig) hebben ervaren, en omdat er een gigantisch verlangen leeft naar verbinding. Een relatie waarin we deinen of soms slingeren van liefde naar onliefde of zelfs haat. Niet omdat er haat an sich is, maar omdat de pijn van de activatie van oud zeer zo intens kan zijn dat we verkeerdelijk denken dat het de ander is die ons pijn doet, die ons niet begrijpt, die verkeerd is etc.
Een relatie waarin onze grillen, onze eisen, onze jaloezie, onze drang naar controle of vrijheid, onze afkeer van intimiteit, onze gevoelens van wraak, van bezitsdrang en zoveel meer komt meespelen. Eén voor één komen ze voor uit onze eigen pijn als gevolg van alle blutsen, builen en wondes die we opliepen in ons leven. Dat dit allemaal naar boven komt geeft ons de grootste en mooiste gelegenheden om te groeien en onszelf te realiseren. Tenminste, als we de hand in eigen boezem durven steken op die momenten en in alle kwetsbaarheid en blootheid over ons onvermogen, onze pijn en traumatiserende ervaringen uit het verleden durven delen. Als we onze lelijkste gedachten en gevoelens op tafel durven leggen om er naar te kijken. Als we onszelf toestaan om behalve te herkennen, erkennen en delen onszelf ook toestaan om te helen. En bewuste getuige durven zijn op de momenten dat de ‘andere’ met wie we in relatie zijn dat ook mag doen. Dan mag het nog steeds uitdagend en moeilijk zijn bij momenten, maar het is ook de waardevolste manier om de relatie te verbeteren en verdiepen.