Dr. Wayne Dyer zegt in deze quote dat er altijd wel een deel van onszelf is dat (h)erkent dat we niet van deze wereld zijn. Dat we zonder begin en einde zijn, geboorteloos en stervensloos zoals hij het ook noemt.
Voel je weerstand in jezelf als je dit leest? Hoe bevreemdend of helemaal normaal is het voor jou om deze wetenschap te omarmen? Hoe vertrouwd en waar voelt het voor jou misschien?
Doet het je anders kijken naar jezelf, naar de mensen om je heen, en naar geliefden die zijn overgegaan?